Veldwachter Karel Frugte op alle fronten actief

Een markant persoon uit de familiegeschiedenis is ongetwijfeld Karel Frugte, zoon van Hendrik Frugte, die als godsdienstonderwijzer en voorganger in de negentiende eeuw een zeer gelovig man was. Karel werd geboren in Zevenhoven, in 1870. Hij was enig zoon en volgens overlevering kon hij niet zo goed overweg met zijn vader.
Nu gebeurt het wel vaker dat vader en zoon niet altijd door één deur konden en of dit ook invloed heeft gehad op zijn latere leven valt niet te zeggen. Feit is wel dat Karel een man was die op alle fronten heel actief was. Zowel in bed (achttien kinderen van twee vrouwen), als in allerlei werkzaamheden en bestuurlijke functies die hij in zijn leven vervulde.
Laten we het eens op een rijtje zetten:
Timmerman, bakker, scheepskok, veldwachter in Dordrecht, Nieuw-Vennep, Hoofddorp, veilingmeester/directeur veiling in Hoofddorp, administrateur (voor het gemak noemde hij zich ook nog accountant), secretaris politiebond, zelfs nog even journalist, oprichter christelijke mannenbond, secretaris/administrateur kerkelijke genootschappen en waarschijnlijk is er nog wat vergeten. Deze gegevens kwamen in ieder geval boven water na het inzien van gezinskaarten, woningkaarten, trouwaktes enzovoort.
Het is uitermate boeiend te bedenken hoe hij het allemaal moet hebben geregeld. Duidelijk moge zijn dat zijn twee echtgenotes, Maria Cornelia Scheepmaker en haar zus Johanna Hendrika, waarmee hij in 1913 in het huwelijk trad na het overlijden van Maria, een zware taak hadden.
De woningen waar zij verbleven moesten vaak te klein zijn geweest. Verhuisd van Numansdorp naar Hellevoetsluis, Nieuwerhoorn, Dordrecht, Nieuw-Vennep, Hoofddorp, diverse adressen in Amsterdam met als laatste Amsterdamse adres de Willem Beukelsstraat nummer 38, waar hij ook zijn laatste adem uitblies.
In de Saamwerker, het maandblad van de Bond van Gereformeerde Mannenverenigingen in Nederland, werden veel woorden aan hem gewijd:
,,Zondag 12 december 1948 is de sterke eik Karel Frugte geveld. Het is zwaar verlies voor onze Bond. Hij was één der oprichters, de eerste voorzitter en nog was hij vicevoorzitter…..Wie hem kende kan hem herinneren met een gulle lach op het gelaat. Hij zaaide licht en straalde warmte uit.’’
,,Woensdag 1 December had een schijnbare lichte griep hem zo in de greep, dat hij aan het bed gebonden werd. Maar de slaande engel kwam voor allen onverwacht. Op vrijdag 3 December moest hij voor de overmacht buigen. Hij werd ernstig ziek.’’
Een week later, zaterdagavond 11 december, wilde hij zijn kinderen bij zich hebben. ,,Gelijk aartsvader Jacob weleer, heeft hij ze allen een ieder naar behoefte toegesproken. Daarna heeft hij met allen gebeden.’’ Zondagavond om zeven uur sloot Karel Frugte definitief zijn ogen.
In het Orgaan van de Christelijk Gereformeerde Kerken werd ook stilgestaan bij het overlijden van Karel. ,,Vooral in het westen van het land was hij een geziene figuur in ons kerkelijk leven. Bijna iedere particuliere Synode en vele Generale Synodes telden hem onder haar leden. Zijn vrienden konden zien en merken dat hij ouder werd, maar zijn opgewektheid en levenslust waren nog ongebroken.’’
Karel was vele jaren de administrateur van de Synodes en had het financieel beheer in handen. Totdat de eik opeens werd geveld….
Toch werden niet allemaal positieve woorden over Karel Frugte gesproken. Hij zou streng zijn geweest. Weinig thuis. Een beetje sinister iemand. Erg gelovig. Rechtlijnig. Aan tafel mocht niet worden gesproken. Hij zou gespeculeerd hebben. Failliet zijn gegaan. Zondagsrust was ook echt zondagsrust. Hij zou meer zijn geïnteresseerd in maatschappelijke erkenning dan om zijn kinderen hebben gegeven. En dat waren er nogal wat…..
Maar toch, zijn huis stond altijd open. Het was een komen en gaan van kinderen, schoondochters en schoonzoons, die bij hem voor korte of langere tijd in de Willem Beukelsstraat in Amsterdam woonden. Ook na de dood van zijn tweede vrouw Johanna Hendrika Scheepmaker. Maar wie weet, was dat voor hem ook wel zo gemakkelijk….stond het avondeten om zes uur tenminste op tafel.
Misschien is nog één anekdote interessant om te vermelden: Karel was gedurende een periode van meer dan twintig jaar veldwachter. Maar zijn nevenaktiviteiten begonnen toch te wringen voor de politieleiding. De burgemeester van Haarlemmermeer zag hem in 1912 graag vertrekken…..zie bijgaande afbeelding van het verzoek van de burgemeester aan de Commissaris van de Koningin naar aanleiding van Frugte’s verzoek tot ontslag……
Gezin van Karel Frugte
Uit het eerste huwelijk:
Uit het tweede huwelijk: